To this stone
Τώρα που είπα να καιρός για να το σκάσω
ήρθε το άστρο με τα ξέπλεκα μαλλιά
με μια σαΐτα μες στον πόθο πυρωμένη
ρίχνει πενιές στην πίκρα βελονιά
Μέσα στην ζούγκλα την τρελή της οικουμένης
μπαίνει το άστρο με τα ξέπλεκα μαλλιά
με μια σαϊτα τη χαρά θε να σκορπίσει
στο παιδομάνι: διπλοβελονιά
Σ’ αυτή την πέτρα που ο χρόνος δεν ορίζει
φτάνει το άστρο με τα ξέπλεκα μαλλιά
και οι σαΐτες μες στη γνώση βουτηγμένες
δώρο γλυκό: τριπλοβελονιά
Now that I've said: this is the time for me to go,
in came the Star with its hair untied.
With an arrow inflamed with desire,
it draws pen-strokes against the bitterness: like stitching.
In the crazy jungle of the world
in comes the Star with its hair untied.
With an arrow it wants to scatter the joy
among the swarm of kids: the stitching doubled.
To this stone where time does not count
comes the Star with its hair untied.
And the arrows dipped in wisdom,
are a sweet gift: the stitching tripled.
Geeske © 03.04.2004