Pet ujutru (Petrelis)
Πάλι με βρήκε το ξημέρωμα
εσένα να γυρεύω
Σ’ ένα ναυάγιο που λέγεται ζωή
τις τρικυμίες του μυαλού μου όλη νύχτα να παλεύω
Στεριά δεν βρήκε
η ψυχή μου να σωθεί
Πέντε το πρωί
Πέντε το πρωί
εσένα παίρνω μα το κλείνω πριν μιλήσω
είσαι τα πάντα να σου πω,
μα κάνω πίσω
Πέντε το πρωί
μοιάζει η καρδιά μου
σαν αγρίμι πληγωμένο
και το ρολόι του μυαλού
σταματημένο
Πέντε το πρωί
Πάλι με βρήκε το ξημέρωμα
σε μένα να μιλάω
σκόρπιες κουβέντες
κι αμέτρητα γιατί
Μέσα στους δρόμους
που σ’ αντάμωνα
και πάλι θα γυρνάω
Λείπεις εσύ κι όλα
μια πέτρινη σιωπή
Πέντε το πρωί
Opet me je zora zatekla
kako za tobom tragam
u jednom brodolomu, sto se zove ''zivot''
protiv bura svojih misli, cele noci da se borim
kopno nije nasla
dusa da se spasi
5 je ujutro
Pet je ujutru
zovem te, ali spustam slusalicu
hocu da ti kazem da si ti sve
ali povlacim se
Pet je ujutru
moje srce lici
na ranjenu zivotinju
i sat je u mojoj glavi
stao
na pet ujutro
Opet me je zatekla zora
s tobom da pricam
prazne price
i nebrojeno ''zasto''
po ulicama
gde sam te sretao
opet cu da lutam
Nema tebe i sve je
kao kamena tisina
u pet ujutro
neraidaBGD, Ivana © 14.08.2007