Lianotragouda | ||
Ψαριανός: Απ’ όλα τ’ άστρα τ’ ουρανού ένα είναι που σου μοιάζει ένα που βγαίνει το πουρνό όταν γλυκοχαράζει. Νταντωνάκη: Κυπαρισσάκι μου ψηλό, ποια βρύση σε ποτίζει, που στέκεις πάντα δροσερό, κι ανθείς και λουλουδίζεις. μαζί: Να ’χα το σύννεφ’ άλογο και τ’ άστρι χαλινάρι το φεγγαράκι της αυγής να ’ρχόμουν κάθε βράδυ. Αν μ’ αγαπάς κι είν’ όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω. Ψαριανός: Της θάλασσας τα κύματα τρέχω και δεν τρομάζω κι όταν σε συλλογίζομαι, τρέμω κι αναστενάζω. Νταντωνάκη: Τι να σου πω; Τι να μου πεις; Εσύ καλά γνωρίζεις και την ψυχή και την καρδιά εσύ μου την ορίζεις. μαζί: Να ’χα το σύννεφ’ άλογο και τ’ άστρι χαλινάρι το φεγγαράκι της αυγής να ’ρχόμουν κάθε βράδυ. Αν μ’ αγαπάς κι είν’ όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω. Ψαριανός: Εγώ είμ’ εκείνο το πουλί που στη φωτιά σιμώνω, καίγομαι, στάχτη γίνουμαι και πάλι ξανανιώνω. Νταντωνάκη: Σαν είν’ η αγάπη μπιστική, παλιώνει, μηδέ λιώνει ανθεί και δένει στην καρδιά και ξανακαινουργώνει. μαζί: Χωρίς αέρα το πουλί, χωρίς νερό το ψάρι χωρίς αγάπη δε βαστούν κόρη και παλληκάρι. Αν μ’ αγαπάς κι είν’ όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω. | [1]: De todas las estrellas del cielo, uno es que te parece a ti uno que sale la amanecida cuando alborea. [2]: Mi cipresito alto, ¿cuál manantial te riega? que te mantienes siempre fresco, que brotas y floreces [juntos]: Que tenga(yo) el nube pa' caballo y el lucero pa' rienda la lunita del alba, que venga(yo) cada noche Si me amas y es un sueño, que no me despierte jamás porque con tu amor yo deseo expirar. [1]: Del mar las olas corro y no me asusto y cuando pienso en ti, tiemblo y suspiro. [2]: ¿Qué decirte? ¿Qué derirme? Tú sabes bien. Ambos mi alma y mi corazón, tú me los definas. [juntos]: Que tenga(yo) el nube pa' caballo y el lucero pa' rienda la lunita del alba, que venga(yo) cada noche Si me amas y es un sueño, que no me despierte jamás porque con tu amor yo deseo expirar. [1]: Yo soy aquél pájaro que en el fuego acerco. Me quemo, ceniza me hago y otra vez me rejuvenezco. [2]: Si es fiel el amor, envejece, si no se derrite florece y se vincula al corazón y de nuevo se renueva. [juntos]: Sin aire el pájaro, sin agua el pez sin amor no se mantienen doncella y muchacho. Si me amas y es un sueño, que no me despierte jamás porque con tu amor yo deseo expirar. | |
katina13 © 28.08.2007 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info