Oci uplakane

Κάτω στον Πειραιά
στα Καμίνια
φτώχεια καλή καρδιά
μα και γκρίνια
μάζεψα μια βραδιά
τα σαΐνια
κι ήρθα κρυφά
τον παλιό μου καημό
να σου πω

Μάτια βουρκωμένα
παραπονεμένα
δίχως αγάπη και πόνο
κανένας δεν ζει
μάτια βουρκωμένα
πάρτε με κι εμένα
πάρτε με τώρα να πάμε
στο κόσμο μαζί (Ρεφρέν)

Κάτω στον Πειραιά
στο μουράγιο
είπα να σκοτωθώ
μα τον άγιο
μα έκανα υπομονή
και κουράγιο
κι ήρθα κρυφά
τον παλιό μου καημό
να σου πω


Dole u Pireju
u Kaminia
siromastvo, dobro srce
ali i gundjanje
Okupio sam jedno vece
pametne ljude
i dosao sam krisom
svoj stari bol
da ti ispricam

Oci uplakane
tuzne
bez ljubavi i patnje
niko ne zivi
Oci uplakane
uzmite i mene
povedite me, da idem
s vama u svet

Dole u Pireju
na molu
pomislih zivot da okoncam
za ime Boga
Ali bio sam stpljiv
i hrabar
i dosao sam krisom
svoj stari bol
da ti ispricam

neraidaBGD, Ivana © 28.08.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info