the man of the cape

Πάνω σ’ ένα μαύρο κάβο είν’ το σπίτι του
μοναχός συντροφεμένος απ’ τη λύπη του
Ήταν νέος, ήταν γέρος δε θυμάμαι πια
μα θυμάμαι πως μιλούσε μόνο στα πουλιά
Και κανένας δεν τον είχε κάνει φίλο του
πάντα μοναχός γυρνούσε με το σκύλο του
Κι όπως μάζευα κοχύλια κι άσπρα βότσαλα
ήρθαν κι έκατσαν κοντά μου δυο γλαρόπουλα
Μου `παν να τον πλησιάσω που `μαι μοναχή
να του φτιάξω μιαν αγάπη να μιλάει γι’ αυτή

Μα η δικιά μου η αγάπη είναι η θάλασσα
για μοναδική μου φίλη την εκράτησα
Να μου τραγουδήσει πάλι την παρακαλώ
μήπως την ακούσει κι έρθει μέχρι το γιαλό.
Η μανούλα μου η γοργόνα η Μαγδαληνή
να της πω να του χαρίσει πάλι τη φωνή
Να μου πει τα μυστικά του και τα λάθη του
που τον κρύψαν απ’ τους φίλους κι απ’ τα πάθη του
Κι ύστερα να πλύνω τ’ άστρα να του φέξουνε
νά `ρθει πριν φανούν οι γλάροι κι με κλέψουνε.

Πάνω σ’ ένα μαύρο κάβο όλη μου η ζωή
να μετράω τους πειρατές της κάθε χαραυγή
Και η μάνα μου δε βγαίνει κι ούτε φαίνεται
το τραγούδι μου στο κύμα μέσα πνίγεται
Την αγάπη να διαλέξω ή τη θάλασσα
απ’ τις δύο ποια με πονάει δε λογάριασα
Κι έτσι ανάμεσα στις δύο τώρα αφήνομαι
μα καμιά δεν είναι δικιά μου και μαραίνομαι

Πάνω σ’ ένα μαύρο κάβο όλη μου η ζωή
να μετράω τα όνειρα της κάθε χαραυγή


his home is on a black cape
his only company his sorrow
was he young, was he old I don t remember anymore
but I can clearly recall only with birds he used to talk
No one ever cared to be his friend
He used to scroll alone with his dog
I was picking up some sea-shells and white pebbles
when two sea-gulls spoke to me
told me I shoyld approach him because I am also alone
And I should build a love for him and he would have something to talk about.

But my own love is sea itself
I've treasured her like a dear friend
I'm beggibg the sea to sing for me again
so that my mother mermaid Magdalena
can hear my call and come ashore
I'll ask her to give him back his voice
He'll tell me all about his secrets, his mistakes
that made him hide away from his friends and his passions
and then the stars I'll polish so that they'll
shine for him to come beforw the seagulls carry me away

I've lived on a black cape me whole life
countinh its pirates every dawn
and still there is no sight and no shine of my mother.
my song is wasted among waves
It's hard to chose between love and sea
I've never cares which one causes pain
So I now drift between the two
and noone is mine and I fade away

I've lived on a black cape me whole life
counting its dreams every dawn.

sf-oo © 28.08.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info