the man of the cape
Πάνω σ’ ένα μαύρο κάβο είν’ το σπίτι του μοναχός συντροφεμένος απ’ τη λύπη του Ήταν νέος, ήταν γέρος δε θυμάμαι πια μα θυμάμαι πως μιλούσε μόνο στα πουλιά Και κανένας δεν τον είχε κάνει φίλο του πάντα μοναχός γυρνούσε με το σκύλο του Κι όπως μάζευα κοχύλια κι άσπρα βότσαλα ήρθαν κι έκατσαν κοντά μου δυο γλαρόπουλα Μου `παν να τον πλησιάσω που `μαι μοναχή να του φτιάξω μιαν αγάπη να μιλάει γι’ αυτή Μα η δικιά μου η αγάπη είναι η θάλασσα για μοναδική μου φίλη την εκράτησα Να μου τραγουδήσει πάλι την παρακαλώ μήπως την ακούσει κι έρθει μέχρι το γιαλό. Η μανούλα μου η γοργόνα η Μαγδαληνή να της πω να του χαρίσει πάλι τη φωνή Να μου πει τα μυστικά του και τα λάθη του που τον κρύψαν απ’ τους φίλους κι απ’ τα πάθη του Κι ύστερα να πλύνω τ’ άστρα να του φέξουνε νά `ρθει πριν φανούν οι γλάροι κι με κλέψουνε. Πάνω σ’ ένα μαύρο κάβο όλη μου η ζωή να μετράω τους πειρατές της κάθε χαραυγή Και η μάνα μου δε βγαίνει κι ούτε φαίνεται το τραγούδι μου στο κύμα μέσα πνίγεται Την αγάπη να διαλέξω ή τη θάλασσα απ’ τις δύο ποια με πονάει δε λογάριασα Κι έτσι ανάμεσα στις δύο τώρα αφήνομαι μα καμιά δεν είναι δικιά μου και μαραίνομαι Πάνω σ’ ένα μαύρο κάβο όλη μου η ζωή να μετράω τα όνειρα της κάθε χαραυγή		his home is on a black cape his only company his sorrow was he young, was he old I don t remember anymore but I can clearly recall only with birds he used to talk No one ever cared to be his friend He used to scroll alone with his dog I was picking up some sea-shells and white pebbles when two sea-gulls spoke to me told me I shoyld approach him because I am also alone And I should build a love for him and he would have something to talk about. But my own love is sea itself I've treasured her like a dear friend I'm beggibg the sea to sing for me again so that my mother mermaid Magdalena can hear my call and come ashore I'll ask her to give him back his voice He'll tell me all about his secrets, his mistakes that made him hide away from his friends and his passions and then the stars I'll polish so that they'll shine for him to come beforw the seagulls carry me away I've lived on a black cape me whole life countinh its pirates every dawn and still there is no sight and no shine of my mother. my song is wasted among waves It's hard to chose between love and sea I've never cares which one causes pain So I now drift between the two and noone is mine and I fade away I've lived on a black cape me whole life counting its dreams every dawn.
sf-oo © 28.08.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info