Oggi la tristezza (Gatsos)
Η πίκρα σήμερα
δεν έχει σύνορα
κι εσύ δεν έπρεπε να μ’ αρνηθείς.
Κάποτε αλίμονο
στο μεσοχείμωνο
τον ήλιο σου `φερα να ζεσταθεί
Κοίτα πώς κλαίει ο ουρανός
δεν είναι πια γιορτή.
Έγινε τ’ όνειρο καπνός
πες μου γιατί, γιατί.
Κοίτα πώς κλαίει ο ουρανός
μα εσύ καρδιά μην κλαις,
κι όταν χτυπάει ο κεραυνός,
τραγούδι εσύ να λες.
Νύχτωσε, βράδιασε,
ο κόσμος άδειασε,
κρύβω το δάκρυ μου και καρτερώ.
Μα εσύ δεν έρχεσαι,
βρέχει και βρέχεσαι,
ποτήρι μου `δωσες, φαρμακερό.
Oggi la tristezza
non ha confini
e tu non mi dovevi rifiutare.
Peccato che talora
nel cuore dell'inverno
ti ho portato il sole per riscaldarti.
Guarda come piange il cielo
è finita la festa.
Il sogno ora è fumo
dimmi perché, perché.
Guarda come piange il cielo
ma tu cuore mio non piangere
e quando scoppia il fulmine, canta una canzone.
S'è fatta notte, sera
il mondo si è svuotato
nascondo il mio pianto e aspetto.
Ma tu non vieni,
sta piovendo e ti bagni,
mi hai dato da bere un bicchiere, avvelenato.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 28.08.2007