Oggi la tristezza (Gatsos)

Η πίκρα σήμερα
δεν έχει σύνορα
κι εσύ δεν έπρεπε να μ’ αρνηθείς.
Κάποτε αλίμονο
στο μεσοχείμωνο
τον ήλιο σου `φερα να ζεσταθεί

Κοίτα πώς κλαίει ο ουρανός
δεν είναι πια γιορτή.
Έγινε τ’ όνειρο καπνός
πες μου γιατί, γιατί.
Κοίτα πώς κλαίει ο ουρανός
μα εσύ καρδιά μην κλαις,
κι όταν χτυπάει ο κεραυνός,
τραγούδι εσύ να λες.

Νύχτωσε, βράδιασε,
ο κόσμος άδειασε,
κρύβω το δάκρυ μου και καρτερώ.
Μα εσύ δεν έρχεσαι,
βρέχει και βρέχεσαι,
ποτήρι μου `δωσες, φαρμακερό.


Oggi la tristezza
non ha confini
e tu non mi dovevi rifiutare.
Peccato che talora
nel cuore dell'inverno
ti ho portato il sole per riscaldarti.

Guarda come piange il cielo
è finita la festa.
Il sogno ora è fumo
dimmi perché, perché.
Guarda come piange il cielo
ma tu cuore mio non piangere
e quando scoppia il fulmine, canta una canzone.

S'è fatta notte, sera
il mondo si è svuotato
nascondo il mio pianto e aspetto.
Ma tu non vieni,
sta piovendo e ti bagni,
mi hai dato da bere un bicchiere, avvelenato.

Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 28.08.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info