Lo straniero (Hristodoùlou)
Σαν σύννεφο απ’ τον καιρό μονάχο μες τον ουρανό πήρα παιδί τους δρόμους Περπάτησα όλη τη γη μ’ ένα τραγούδι στην καρδιά και τη βροχή στους ώμους Μ’ αυτά τα χέρια σαν φτερά που δεν εγνώρισαν χαρά πάλεψα με το κύμα Κι είχα βαθιά μου μια πληγή αγάπη που δε βρήκε γη χαμένη μες το κρίμα Με πρόσωπο τόσο πικρό από τον ήλιο το σκληρό χάθηκα μες τη νύχτα Κι ο έρωτας με πήγε κει που `χα στα χείλη το φιλί μα συντροφιά δεν είχα Με την καρδιά μου μια πληγή περπάτησα σ’ αυτή τη γη που είχα να τη ζήσω Μα μου τα πήρανε μαζί το όνειρο και την αυγή και φεύγω πριν αρχίσω Σαν σύννεφο απ’ τον καιρό μονάχο μες τον ουρανό θα `ρθω ξανά κοντά σου Μέσα σε κείνη τη βροχή που σ’ άφησα κάποιο πρωί κι έχασα τη ζωή μου Θα `ρθω ξανά απ’ τα παλιά σαν το πουλί απ’ το νοτιά την πόρτα να χτυπήσω Θα `ναι μια άνοιξη πικρή που όλα θ’ ανοίγουνε στη γη κι απ’ την αρχή θ’ αρχίσω		Come nube di tempesta tutto solo sotto il cielo le strade ho preso da ragazzo Ho percorso tutta la terra con un canto dentro al cuore e la pioggia sulle spalle Con queste braccia come ali che non conobbero felicità ho lottato con le onde E avevo nel profondo una ferita un amore che non trovò terra smarrito nella colpa Con un volto reso amaro dal sole implacabile mi perdei dentro la notte E voglia di baci mi portò là dove baci ebbe la bocca ma non ebbi una compagna Una piaga dentro il cuore camminai per questa terra dove pur trovai da vivere Ma mi rubarono in un sol colpo il mio sogno e la mia aurora e me ne vado senza cominciare Come nube di tempesta tutto solo sotto il cielo ritornerò accanto a te Sotto quella stessa pioggia di quel mattino che ti lasciai per perdere la mia vita Ritornerò dal mio passato come rondine dal sud a bussare alla tua porta Sarà un' amara primavera ma tutto si aprirà sulla terra e ricomincerò dall'inizio.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 28.08.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info