Un brigante sensibile (Gatsos)
Αν με πηγαίναν αύριο στην κρεμάλα μανούλα μου μανούλα δόλια μάνα ξέρω ποιανού το δάκρυ στάλα στάλα θα `πεφτε από τα μάτια τα μεγάλα μανούλα μου μανούλα δόλια μάνα Μια και με γράψανε φονιά πήρα τον κόσμο παγανιά και την ζωή σεργιάνι κακό να κάνω στους κακούς που εσύ μονάχα τους ακούς μα ο νους σου δεν τους πιάνει Στην ερημιά που `χα βρεθεί με το `να χέρι στο σπαθί και τ’ άλλο στο βαγγέλιο ήρθαν μανάδες κι ορφανά κι είπα το δάκρυ που πονά να τους το κάνω γέλιο Μα τώρα που `φτασε η στιγμή να κλείσουν οι λογαριασμοί ποιος τάχα θα μπορέσει να δει πως είχα μια καρδιά σαν της αγάπης τα παιδιά και να με συγχωρέσει;		Se mi portassero domani sulla forca mammina mia mammina mia sventurata madre lo so quanto pianto goccia a goccia scenderebbe dai tuoi grandi occhi mammina mia mammina mia sventurata madre Ma segnato una volta come assassino ho preso il mondo come bandita di caccia e la vita come divertimento per fare del male ai malvagi che solo tu sai ascoltare mentre la tua mente non li comprende Nella solitudine in cui mi ero trovato con una mano sulla spada e con l'altra sul Vangelo vennero madri e orfani e cantai il pianto dell'assassino* per trasformarglielo in sorriso Ma ora che è giunto il momento di chiudere i conti chi mai potrà vedere che avevo un cuore come i figli dell'amore e mi perdoni ?
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 28.08.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info