Avevo piantato un cuore (Gatsos) | ||
Με τ’ αστεράκι της αυγής στο παραθύρι σου σαν βγεις κι αν δεις καράβι του νοτιά να ’ρχεται από την ξενιτιά στείλε με τ’ άσπρα σου πουλιά γλυκά φιλιά. Με τ’ αστεράκι της αυγής στο παραθύρι σου σαν βγεις κι αν δεις καράβι του νοτιά να `ρχεται από την ξενιτιά στείλε με τ’ άσπρα σου πουλιά χίλια γλυκά φιλιά. Είχα φυτέψει μια καρδιά στου χωρισμού την αμμουδιά μα τώρα που `ρθα να σε βρω με δαχτυλίδι και σταυρό γίνε το φως μου και του κόσμου η ξαστεριά κι απ’ το παλιό μας το κρασί δώσ’ μου να πιω και πιες κι εσύ να μείνω αγάπη μου για πάντα στην πικρή στεριά. | Con la stellina dell'alba affacciati alla finestra e se vedrai una nave del sud arrivare da terre straniere mandami coi tuoi bianchi uccelli dolci baci Con la stellina dell'alba affacciati alla finestra e se vedrai una nave del sud arrivare da terre straniere mandami coi tuoi bianchi uccelli mille dolci baci Avevo piantato un cuore sulla spiaggia della separazione ma ora che son qui per ritrovarti con anello e croce devi diventare la mia luce e il firmamento del cosmo e del nostro vino vecchio dammene da bere e bevi anche tu e così resterò anch'io, amor mio, per sempre sull'amara terraferma* | |
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 28.08.2007 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info