Nikad neces saznati (Gonidis) | ||
Γράφω και σκίζω γράμματα δικά σου σπάω πράγματα και ότι σε θυμίζει. Για σένα δεν υπάρχω πια και τη φτωχή μου τη καρδιά η θλίψη τη γεμίζει. Δε θα μάθεις ποτέ πόσο πόνεσα κ έκλαψα Δε θα μάθεις ποτέ πόσο μόνος μου ένιωσα Δε θα μάθεις ποτέ να αγαπάς μια φωτιά θα `σαι όπου περνάς Και θα καις ότι νιώθουν για σένα, σε λυπάμαι, λυπάμαι για σένα. Τα μάτια σου που κλαίγανε αλήθεια δε μου λέγανε κομμάτια έχω γίνει. Κι όμως ακόμα σ’ αγαπώ γιατί αυτό που νιώθω εγώ ο χρόνος δεν το σβήνει. Δε θα μάθεις ποτέ πόσο πόνεσα κ έκλαψα Δε θα μάθεις ποτέ πόσο μόνος μου ένιωσα Δε θα μάθεις ποτέ να αγαπάς μια φωτιά θα `σαι όπου περνάς Και θα καις ότι νιώθουν για σένα, σε λυπάμαι, λυπάμαι για σένα | Pisem i cepam pisma lomim sta je ostalo tvoje sve sto podseca na tebe. Za tebe ne postojim vise i moje jadno srce puno je tuge. Nikad neces saznati koliko sam patio i plakao Nikad neces saznati koliko sam se usamljeno osecao Nikad neces nauciti da volis, gde god budes prolazila vatru ces da palis I spaljivaces sve sto budu osecali prema tebi Zalim te, zao mi te je. Tvoje oci sto su plakale nisu mi istinu govorile ubile su me. Ali, volim te jos uvek jer to sto ja osecam vreme ne moze da izbrise. Nikad neces saznati koliko sam patio i plakao Nikad neces saznati koliko sam se usamljeno osecao Nikad neces nauciti da volis, gde god budes prolazila vatru ces da palis I spaljivaces sve sto budu osecali prema tebi Zalim te, zao mi te je. | |
neraidaBGD, Ivana © 28.08.2007 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info