At Digeni’s threshing grounds
Ψηλά στου Διγενή τ’ αλώνια
τις νύχτες του καλοκαιριού
του κάτω κόσμου τα τελώνια
με λεν τρελή του φεγγαριού.
Μα εγώ χρυσόβουλο κρατάω
από καιρούς βυζαντινούς
και τ’ άγρια βάθη που κοιτάω
δεν τα χωράει ανθρώπου νους.
Ψηλά στου Διγενή τα κάστρα
στον τάφο του νεκρού παλικαριού
τα νυχτοπούλια κάτω απ’ τ’ άστρα
με λεν τρελή του φεγγαριού.
High up at Digeni’s threshing grounds
on summer nights
the under-world’s imps
(they) call me the moon’s crazed-woman
But I, a golden bull I am holding
from byzantine times
And the wild depths I am looking at
a human mind could not take in
High up at Digeni’s castles
at the dead lad’s tomb
the night-birds, under the stars
(they) call me the moon’s crazed-woman
glyka_gr © 28.08.2007