No te necesito
Πήρα τη μορφή σου, κι έφυγα ξανά
με τη θύμησή σου βόλτα στα στενά.
Mύρισα τα μαύρα τα σγουρά μαλλιά
κι ένιωσα τον πόνο να με τυραννά.
Δε σε χρειάζομαι, δε σε χρειάζομαι,
θέλω μονάχος τα φανάρια να περνώ.
Δε σε χρειάζομαι, κι ούτε που νοιάζομαι
σε ποιο σοκάκι θα με βρει το πρωινό.
Τώρα σου μιλάω κι είσαι μακριά,
θέλω να σ’ αγγίξω μόνο μια φορά,
να ξαναγυρίσεις να σε δω ξανά,
να ’χω τη φωνή σου να μου τραγουδά.
Δε σε χρειάζομαι...
Tomé tu forma y me fui de nuevo
con tu recuerdo por una vuelta en las calles estrechas.
Olí tu pelo negro y rizado
y sentí el dolor que me torture.
No te necesito, no te necesito,
quiero pasar las farolas solo.
No te necesito y ni me importa
en cuál callejuela la manaña me encontrará.
Ahora hablo a tí y estás lejos,
quiero tocarte solamente por una vez,
que vuelvas para mirarte de nuevo,
que tenga tu voz que me cante.
No te necesito...
maria_gr © 03.09.2007