I hid my face
Μες στις παλάμες μου κρατώ
το όνειρο που ράγισε
το όνειρο που μάτωσε
μ’ εκείνο το φιλί
Κι όπως με κοίταζες γλυκά
ψιθύρισες δειλά ένα γεια
και στη φτωχή μου την καρδιά
έπιασε βροχή
Κι έκρυψα το πρόσωπό μου
για να μη με δεις
μη σου μείνει η εικόνα αυτή
και στεναχωρεθείς
μα όταν έκλεισες την πόρτα
τα χαράματα
τότε ξέσπασα αγάπη μου σε κλάματα
Και φωνάζω τ’ όνομά σου
σπάω πράγματα δικά σου
και το άδικο με πνίγει
που τελειώσαν όλα ξαφνικά
Και με μένανε θυμώνω
που έκρυψα καλά τον πόνο
και σε άφησα να φύγεις
από τη ζωή μου έτσι απλά
Μες στις παλάμες μου κρατώ
το σύννεφο που έμεινε
το σύννεφο που έγινε
το δάκρυ απ την ψυχή
Θυμήθηκα όσα ζήσαμε
μισήσαμε ή αγαπήσαμε
και στη φτωχή μου την καρδιά
πάλι έπιασε βροχή
In my hands I hold
the dream that broke
the dream that bled
with that kiss
And as you were looking at me gently
you whispered cowardly one "goodbye"
and in my poor heart
rain fell
And I hid my face
so (you) not to see me
so not to remain (to you) that image
and you not to get worried
but when you closed the door
the daybreaks
then I burst out into tears my love
And I'm shouting your name
I broke your things
and the injustice drowned me
that all finished suddenly
And I get angry with myself
that I hid the pain well
and that I let you leave
from my life just like that
In my hands I hold
the cloud that stayed
the cloud that became
teardrop from the soul
I remembered all that we lived
that we hated or loved
and in my miserable heart
again the rain fell
Lydia_mk © 05.09.2007