Majka Turkinja (Sfakianakis)
Δυο μάνες κλαίγανε,
τα ίδια λέγανε τα μοιρολόγια
για γιους που θρέψανε
κι αυτοί πιστέψανε σε κούφια λόγια.
Κι οι δυο λεβέντες για δυο κουβέντες
είναι στο χώμα, είναι στο χώμα.
Κι η μάνα η Τούρκα κι η μάνα η Γκρέκα
τους κλαιν ακόμα, τους κλαιν ακόμα.
Στα ξένα σμίξανε
κι οι δυο τραβήξανε λάζο μαχαίρι.
"Άπιστε!" βρίζανε
κι ύστερα στήσανε ψηλά το χέρι.
Dve su mati plakale
iste tužbalice naricale
za sinove koje su sahranile
jer su praznim rečima poverovale
Zbog nekih reči, dva junaka
Pod zemljom su, pod zemljom su
Majka Turkinja i majka Grkinja
Još ih oplakuju, još ih oplakuju
U tudjini su se našli
isti su oštar nož izvadili
bezbožnički psovali
a zatim ruku digli...
neraidaBGD, Ivana © 05.09.2007