Throw a scale to the moon
Νύχτα έριξες ξανά τα δίχτυα πάνω μου βαριά
νύχτα με κρατάς κρυμμένο από τη χαρά
νύχτα μάγισσα σκληρή γίνε απόψε τρυφερή
νύχτα πες μου τι να κάνω δε με συγχωρεί
Ρίξε μια σκάλα στο φεγγάρι ν’ ανεβώ
όλα τ’ αστέρια σου ν’ ανάψεις για να δω
να ξεμακραίνει να μικραίνει
να χαθεί στα σκοτεινά
ότι με κόβει με πληγώνει με πονά
Ρίξε μια σκάλα στο φεγγάρι ν’ ανεβώ
όλα τ’ αστέρια σου ν’ ανάψεις για να δω
πού έχει πάει πού γυρνάει
θέλω απόψε να τη βρω
να της μιλήσω να της πω την αγαπώ
Νύχτα είμαι μοναχός και δεν έχεις ένα φως
νύχτα η ζωή μπροστά μου
δρόμος σκοτεινός
νύχτα που με ξενυχτάς
που με σέρνεις που με πας
νύχτα εδώ κανείς δε μένει άδικα χτυπάς
Night you threw again the nets over me heavily
night you keep me hidden from the joy
night, cruel witch, become tonight tender
night tell me what to do, she doesn’t forgive me
Throw a scale to the moon to go up
to light all of your stars to see
to recede, to shorten
to get lost in the darkness
what it cuts me, it hurts me, it pains me
Throw a scale to the moon to go up
to light all of your stars to see
where has she gone, where does she wander
I want tonight to find her
to talk to her, to say to her that I love her
Night I’m alone and you don’t have a light
night (is) the life in front of me
dark road
night that you keep me awake
where do you pull me, where do you lead me
night here no one stays, you hit vainly
maria_gr © 07.09.2007