Domani forse ci uccidono (Ritsos) | ||
Χαμογελάμε κατά μέσα. Αυτό το χαμόγελο, το κρύβουμε τώρα. Παράνομο χαμόγελο, όπως παράνομος έγινε κι ο ήλιος, παράνομη και η αλήθεια. Κρύβουμε το χαμόγελο, όπως κρύβουμε στην τσέπη μας, τη φωτογραφία της αγαπημένης μας, όπως κρύβουμε την ιδέα της λευτεριάς, ανάμεσα στα δυο φύλλα της καρδιάς μας. Όλοι εδώ πέρα έχουμε έναν ουρανό και το ίδιο χαμόγελο. Αύριο μπορεί να μας σκοτώσουν. Αυτό το χαμόγελο, κι αυτόν τον ουρανό, δεν μπορούν να μας τα πάρουν. | Sorridiamo dentro di noi. Questo sorriso lo nascondiamo per ora. Illegale sorriso, come illegale è diventato anche il sole, illegale anche la verità. Nascondiamo il sorriso come nascondiamo nella tasca la fotografia della nostra amata, come nascondiamo l'idea della libertà tra le due pagine del nostro cuore. Tutti quaggiù abbiamo un solo cielo e lo stesso sorriso. Domani forse ci uccidono. Questo sorriso e questo cielo, non possono portarceli via. | |
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 22.09.2007 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info