Ora che te ne vai (S. Toupoyiannis)
Τώρα που φεύγεις μακριά
πάρε μαζί σου τη ζωή μου
ένα ποτάμι σιωπηλό
κι ένα τραγούδι της ψυχής μου.
Χτυπούν οι μέρες και οι καιροί
σαν κύματα τρικυμισμένα
λιώνουν τα πάθη σαν κερί
κι είναι στα μάτια μας γραμμένα.
Εγώ θα μείνω στο σταθμό
ίσως γυρίσεις κάποιο βράδυ
μέσα στο φως του το θαμπό
άγνωστος μέσα στο σκοτάδι.
Ora che te ne vai lontano
prendi con te la mia vita
un fiume silenzioso
e una canzone dell'anima mia.
Battono i giorni e le stagioni
come onde di burrasca
si sciolgono le passioni come cera
e stanno scritte nei nostri occhi.
Io resterò alla stazione
chissà che una sera non ti veda tornare
nella sua luce attenuata
incognito nell'oscurità.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 22.09.2007