Hai ancora tanto da piangere (Ritsos)
Τώρα το δέντρο σε κοιτάει κατάματα μέσα απ’ τα φύλλα του,
η ρίζα σου δείχνει όλο το δρόμο της,
εσύ κοιτάς κατάματα τον κόσμο δεν έχεις τίποτα να κρύψεις.
Τα χέρια σου είναι καθαρά, πλυμένα με το χοντρό σαπούνι του ήλιου,
τα χέρια σου τ’ αφήνεις στο συντροφικό τραπέζι ξέσκεπα,
τα εμπιστεύεσαι στα χέρια των συντρόφων σου.
Η κίνησή τους είναι απλή, γεμάτη ακρίβεια.
Κι όταν ακόμη βγάζεις μια τρίχα απ’ το σακάκι του φίλου σου,
είναι σαν να βγάζεις ένα φύλλο απ’ το ημερολόγιο
επιταχύνοντας το ρυθμό του κόσμου.
Μ’ όλο που το ξέρεις πως έχεις ακόμη να κλάψεις πολύ
ώσπου να μάθεις τον κόσμο να γελάει.
Ora l'albero ti guarda negli occhi da dentro le sue foglie,
la sua radice mostra tutta la sua strada -
tu guardi sin dentro agli occhi la gente- non hai nulla da nascondere.
Le tue mani sono pulite, lavate con lo spesso sapone del sole,
le tue mani le abbandoni scoperte sulla tavola fraterna,
le hai affidate, le mani, ai tuoi compagni.
Il loro movimento è semplice, pieno di precisione.
E quando togli un capello dalla giacca del tuo amico,
è come se togliessi un foglietto dal calendario,
accelerando il ritmo del cosmo.
Solo che sai di avere ancora tanto da piangere
prima di insegnare al mondo come si ride.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 22.09.2007