Intrepido Poulaki (M.Ganàs)
Φωτιά στη Σμύρνη και στα μάτια μου καπνός,
κι ώσπου να ρίξει μια βροχή ο ουρανός,
ένα κορίτσι σε παλιά φωτογραφία,
θα κλαίει χρόνια τους νεκρούς του καθενός.
Κομμένοι δρόμοι και η θάλασσα θηλιά,
κι ας ήταν κάποτε ανάσα κι αγκαλιά,
γεμάτη τώρα από φράγκικα καράβια,
και ξένους ναύτες, που φυλάνε τα σκαλιά.
Ασίκικο πουλάκι με μια φτερούγα,
πού βρήκες δέντρο να κρυφτείς,
τόπο να σταθείς...
Ασίκικο τραγούδι, γαρύφαλλο πληγή,
ένας λυγμός σε γέννησε,
κι έγινες κραυγή.
Ζωή που τρέμει σαν το ψάρι στη στεριά,
ποιος θα μαζέψει από τους δρόμους τα παιδιά,
ληστές αρπάζουν και Πιλάτοι τα δικάζουν,
και τρομαγμένα τα πουλάν στην αγορά.
Καμένα σπίτια και μια σπίθα στην καρδιά,
μα η Ελλάδα όπως πάντα μακριά,
όποιος γλιτώσει τη φωτιά και το μαχαίρι,
θα βρει μια μάνα που θυμίζει μητριά.
Smirne è in fiamme, e negli occhi ho il suo fumo,
che aspetta il cielo a mandare giù una pioggia,
una bambina in una vecchia fotografia
anni e anni piangerà i morti di ciascuno.
Tagliate le strade, anche il mare è una trappola,
ci sarà pure da qualche parte un sospiro, un abbraccio,
adesso è pieno di bastimenti dei Franchi
e di marinai stranieri di guardia alle scalinate.
Intrepido uccellino, con un' aluccia sola,
dove hai trovato un albero per nasconderti,
un posto dove stare...
Intrepida canzone, garofano, ferita,
un lamento ti generò
e diventasti un grido.
Vita che trema come il pesce tratto a riva,
chi raccoglierà i bambini sulle strade,
ladroni li rapiscono e Pilati li valutano
per venderli, atterriti, sul mercato.
Case bruciate e una scintilla nel cuore,
ma lontana è la Grecia, come sempre.
Chi sfugge al fuoco e al ferro
troverà una mamma con sentimenti di matrigna.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 25.09.2007