Le strade dell'Arcangelo. * (M. Ganàs)
Χρυσά φτερά, βυζαντινό μου βλέμμα,
αρχάγγελοι χορεύανε στο αίμα,
κι ένα τραγούδι μέσα στη φωνή μου,
μού γύρευε μιαν έξοδο κινδύνου.
Γιάννενα και Τρίπολη και Σύρα,
όμορφη σκονισμένη μου πορφύρα,
Χίος, Κεφαλλονιά και Μυτιλήνη,
μοίρα μου πελαγίσια Ρωμιοσύνη.
Χάλκινο το τραγούδι μας στο στόμα,
τίποτε δεν το φίμωσε ακόμα.
Τρελή φυλή που κλαίει και γελάει,
μ’ έναν καημό κοιμάται και ξυπνάει,
να σπείρει τα πελάγη με σιτάρι,
για να θερίσει το μαργαριτάρι.
Γιάννενα και Τρίπολη και Κρήτη,
ρίζα μου περηφάνεια Ψηλορείτη,
Ζάτουνα και νησιά της αγωνίας,
φλέβα μου μυστική της Ιωνίας.
Ali d'oro, bizantino il mio sguardo,
arcangeli danzavano nel mio sangue,
e un canto dentro la mia voce
per me cercava un' uscita di sicurezza
Giannina, Tripoli e Sira,
mia bella porpora impolverata,
Chio**, Cefalonia e Mitilene,
il mio destino è una Grecità marittima.
Di bronzo è il canto sulle nostre labbra,
nulla ancora l'ha fatto tacere.
Pazza stirpe che piange e ride,
con un assillo dorme e si risveglia,,
di seminare a grano i mari
per trarne una messe di perle.
Giannina, Tripoli e Creta,
mia radice scoperta è il monte Psiloriti***,
Zàtuna**** e isole del turbamento,
misteriosa mia vena della Ionia.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 25.09.2007