We lived | ||
Μαθαίνω κι εγώ να επιζώ και τρέχω γλιστρώ σαν νερό περνάω καιρό χωρίς λάθος σκέψεις Χωρίς να ρωτώ πού είσαι εσύ χωρίς να ρωτώ το γιατί διαγράφω πολλές στιγμές κι υποσχέσεις μας Κανονικά η ζωή κυλά κι εμείς οι ίδιοι εμείς οι δυο δειλοί Ζήσαμε αυτά που εμείς ζητήσαμε κι αν λίγο αστοχήσαμε τον εαυτό μας πείσαμε φωνάζουμε πως ζήσαμε κι ας έχουμε κενό μεσ’τη ψυχή μας κι ας ζούμε εμείς χωριστά Σε λάθος τροχιά μπαίνεις ζεις κι εγώ προσπαθώ αφού μπορείς μα απέχει αυτό απ’την ευτυχία μας Κανονικά η ζωή κυλά κι εμείς οι ίδιοι εμείς οι δυο δειλοί Ζήσαμε αυτά που εμείς ζητήσαμε κι αν λίγο αστοχήσαμε τον εαυτό μας πείσαμε φωνάζουμε πως ζήσαμε κι ας έχουμε κενό μεσ’τη ψυχή μας κι ας ζούμε εμείς χωριστά | I’m learning to survive too And I run, I slide like water I pass time without wrong thoughts Without to ask where are you Without to ask why I erase many moments and our promises The life rolls normally and us The same us, the two cowards We lived what we asked And if we missed the target for a while We convinced ourselves We scream that we lived and even if we have An emptiness in our soul And may we live apart You enter in another orbit, you live And I try since you can But this is far from our happiness The life rolls normally and us The same us, the two cowards We lived what we asked And if we missed the target for a while We convinced ourselves We scream that we lived and even if we have An emptiness in our soul And may we live apart | |
maria_gr © 25.09.2007 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info