Brucio, brucio (N. Gatsos)
Όταν γεννιέται ο άνθρωπος ένας καημός γεννιέται όταν φουντώνει ο πόλεμος το αίμα δε μετριέται Καίγομαι καίγομαι ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά πνίγομαι πνίγομαι πέτα με σε θάλασσα βαθιά Ορκίστηκα στα μάτια σου που τα ‘χα σαν βαγγέλιο τη μαχαιριά που μου ‘δωκες να σου την κάμω γέλιο Καίγομαι καίγομαι ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά πνίγομαι πνίγομαι πέτα με σε θάλασσα βαθιά Μα συ βαθιά στην κόλαση την αλυσίδα σπάσε κι αν με τραβήξεις δίπλα σου ευλογημένος να ‘σαι Καίγομαι καίγομαι ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά πνίγομαι πνίγομαι πέτα με σε θάλασσα βαθιά		Quando nasce l'uomo un dolore nasce quando comincia la guerra il sangue non si misura. Brucio, brucio getta altro olio sul fuoco affogo, affogo buttami in un mare profondo. Ho giurato sui tuoi occhi che per me erano Vangelo la pugnalata che mi hai dato te la trasformo in riso. Brucio, brucio getta altro olio sul fuoco affogo, affogo buttami in un mare profondo. Ma tu nel profondo dell'inferno spezza la catena e se mi trarrai al tuo fianco sarai benedetto Brucio, brucio getta altro olio sul fuoco affogo, affogo buttami in un mare profondo.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 18.10.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info