Brucio, brucio (N. Gatsos)

Όταν γεννιέται ο άνθρωπος
ένας καημός γεννιέται
όταν φουντώνει ο πόλεμος
το αίμα δε μετριέται

Καίγομαι καίγομαι
ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά
πνίγομαι πνίγομαι
πέτα με σε θάλασσα βαθιά

Ορκίστηκα στα μάτια σου
που τα ‘χα σαν βαγγέλιο
τη μαχαιριά που μου ‘δωκες
να σου την κάμω γέλιο

Καίγομαι καίγομαι
ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά
πνίγομαι πνίγομαι
πέτα με σε θάλασσα βαθιά

Μα συ βαθιά στην κόλαση
την αλυσίδα σπάσε
κι αν με τραβήξεις δίπλα σου
ευλογημένος να ‘σαι

Καίγομαι καίγομαι
ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά
πνίγομαι πνίγομαι
πέτα με σε θάλασσα βαθιά


Quando nasce l'uomo
un dolore nasce
quando comincia la guerra
il sangue non si misura.

Brucio, brucio
getta altro olio sul fuoco
affogo, affogo
buttami in un mare profondo.

Ho giurato sui tuoi occhi
che per me erano Vangelo
la pugnalata che mi hai dato
te la trasformo in riso.

Brucio, brucio
getta altro olio sul fuoco
affogo, affogo
buttami in un mare profondo.

Ma tu nel profondo dell'inferno
spezza la catena
e se mi trarrai al tuo fianco
sarai benedetto

Brucio, brucio
getta altro olio sul fuoco
affogo, affogo
buttami in un mare profondo.

Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 18.10.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info