Popiću večeras mesec (Poulopoulos)
Θα πιω απόψε το φεγγάρι
και θα μεθύσω και θα πω
αφού πονάς για κάποιον άλλο
ρίξε μαχαίρι να κοπώ
Κι όταν με κόψει το μαχαίρι
μετανιωμένη θα μου πεις
πάρε του φεγγαριού το δάκρυ
κι από το αίμα να πλυθείς
Κι εγώ θα κόψω το φεγγάρι
θα σ’ το καρφώσω στα μαλλιά
και σαν πλαγιάσουμε θα έχω
τον ουρανό στην αγκαλιά
Κι όταν ξυπνήσουμε και πάμε
ξανά στα στέκια τα παλιά
σκέψου τι όμορφη που θα `σαι
με το φεγγάρι στα μαλλιά
Popiću večeras mesec
i napiću se i reći ću
kad već patiš za nekim drugim
baci mi nož da se isečem
I kad me poseče nož
pokajaćeš se i reći ćeš mi
uzmi od meseca suzu
i krv speri
I ja ću odseći mesec
zadenuću ti ga u kosu
i kad budemo legli, imaću
nebo u zagljaju
A kad se probudimo i odemo
opet na naša stara mesta
zamisli kako ćeš biti lepa
s mesecom u kosi
neraidaBGD, Ivana © 18.10.2007