Na Sv. Georgija (Protopsalti)

Απ’ τους ώμους να
η άνοιξη περνά
γύρω φτερουγίζει
ξεχνάει εμένα.

Μέρα της χαράς
ποια ζωή φοράς
δρόμο δρόμο παίρνεις
χωρίς εμένα.

Τ’ ουρανού πουλιά
πάρτε με αγκαλιά
το βουνό γεμίζει
κεριά αναμμένα.

Να κι η Πούλια, ξημερώνει,
το Θεό παρακαλώ
μα το φως που δυναμώνει
δε μου φέρνει, δε μου φέρνει
κείνον π’ αγαπώ.

Τ’ όνομά του ανθός
ευωδιάς βυθός
πείτε στα κορίτσια
να μην το λένε

Μέρα σαν κι αυτή
στου Αη Γιωργιού τ’ αφτί
που όλα τα τραγούδια
γι’ αγάπη κλαίνε.


Dok se osvrneš
prođe proleće
okolo leprša
mene zaboravlja

Dan radosti
kakav život donosiš
odlaziš, odlaziš
bez mene

Ptice sa neba
zagrlite me
ispunila se planina
zapaljenim svećama

Evo i Vlašića, sviće
Boga molim
Ali svetlost što je sve jača
Ne donosi mi, ne donosi mi
Onog koga volim

Njegovo ime je cvet
dubina mirisne arome
kažite devojkama
da to ne govore

Dan kao ovaj
na uho Sv. Georgija
sve pesme
oplakuju ljubav

neraidaBGD, Ivana © 18.10.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info