Mi chiamo Teodora (N. Gatsos)
Εγώ κι αν προδοθώ
δε θα προδώσω
κρυφές χαρές κι ελπίδες
εγώ φωτιές ανάβω
για κάθε σκλάβο
που βλέπω μ’ αλυσίδες.
Εγώ κι αν νικηθώ
θα πολεμήσω
για σένα και για μένα
για τα παιδιά του κόσμου
που στέκουν μπρος μου
χλωμά κι αδικημένα.
Έχω τα δώρα του Θεού
με λένε Θεοδώρα
και τα σημάδια του καιρού
δικά μου είναι τώρα.
Λαμά λαμά λαμά
λαμά Χριστέ μου
είμαι ριπή τ’ ανέμου
εγώ δε μοιάζω μ’ άλλη
και το κεφάλι
δεν έσκυψα ποτέ μου.
Κι εσύ που δε μιλάς
θλιμένε φίλε
τα λόγια τούτα μέτρα
παλιές αλήθειες θάψε
κι αρχίνα σκάψε
να βρεις νερό στην πέτρα.
Τότε κι οι δυο μαζί
μα κι άλλοι κι άλλοι
θα γίνουμ’ ένα όλοι
και με φτερά στον ώμο
θα βρούμε δρόμο
για την καινούργια πόλη.
Είμαι της οργής αστέρι
και χειμώνα καλοκαίρι
χίλιους κεραυνούς κρατώ στο χέρι.
Io se anche sarò tradita
non tradirò mai
segrete gioie e speranze
io appicco incendi
per ogni schiavo
che vedo in catene.
Io se anche sarò vinta
sempre combatterò
per te e per me stessa
per i bimbi del mondo
che mi stanno davanti
pallidi e senza giustizia.
Io ho i doni di Dio
mi chiamo Teodora
e i segni dei tempi
sono adesso miei.
Aman aman aman
aman Cristo mio
sono una raffica di vento
io non assomiglio a nessuna
e il mio capo
non l'ho chinato mai.
E tu che non parli
amico mio infelice
soppesa queste parole
vecchie verità sotterra
e comincia a scavare
per trovar acqua nella roccia.
Allora noi due insieme
e altri e altri ancora
saremo una cosa sola
con le ali sulle spalle
troveremo una strada
per una città nuova.
Io sono la stella dell'ira
e in inverno come in estate
folgori innumerabili ho nel pugno.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 18.10.2007