Le parole che mi aspettavo - Una canzone per Maurice Jaubert (N. Gatsos)
Γλυκό ψωμί σου ζύμωνα
για να ξεχνάς τις λύπες
τα λόγια που περίμενα
ποτέ δε μου τα είπες...
Του χωρισμού θ’ αρχίσω το τραγούδι
σε κάβους ν’ ακουστεί και σε νησιά.
Τι κρίμα που δεν ήσουνα λουλούδι
τι κρίμα που δεν ήμουνα δροσιά.
Φωτιές ο ήλιος γύρω μας ανάβει
και σπέρνει στον αφρό χρυσά φλουριά.
Τι κρίμα που δεν ήσουνα καράβι
τι κρίμα που δεν ήμουνα στεριά.
Μου φώναξες δε σ’ άπλωσα το χέρι
σου φώναξα δεν έβγαλες μιλιά.
Τι κρίμα που δεν ήσουν περιστέρι
τι κρίμα που δεν ήμουνα φωλιά.
Dolce pane lievitavo per te
per farti scordar le pene
le parole che mi aspettavo
non me le dicesti mai...
Comincerò il canto della separazione
che si senta sui promontori e sulle isole.
Che disdetta che tu non fossi un fiore
che disdetta che io non fossi una rugiada.
Incendi il sole appicca intorno a noi
e sparge sulla schiuma monete d'oro.
Che disdetta che tu non fossi un bastimento
che disdetta che io non fossi un ancoraggio.
Mi chiamasti ma la mano non ti porsi
ti chiamai ma non facesti parola.
Che disdetta che tu non fossi una colomba
che disdetta che io non fossi un nido.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 18.10.2007