Story | ||
Ήταν ένα κορίτσι, ήταν ένα αγόρι ήτανε καλοκαίρι, λουλούδια χίλια δυο εσύ ήσουν το κορίτσι κι ήμουν εγώ το αγόρι για μας το καλοκαίρι μόνο για μας τους δυο Τι όμορφη που ήταν η αγάπη μας κανείς τόσο πολύ δε θ αγαπήσει τι όμορφη που ήταν η αγάπη μας που λέγαμε κι οι δυο πως δε σβήσει Έφυγε το κορίτσι, ορφάνεψε το αγόρι πάει το καλοκαίρι, ξανάπιασε η βροχή με ξέχασες κορίτσι, κι ας ήμουνα το αγόρι που σου ’χα πρωτοφέρει, λουλούδια στην ψυχή Τι όμορφη που ήταν η αγάπη μας κανείς τόσο πολύ δε θ αγαπήσει τι όμορφη που ήταν η αγάπη μας που λέγαμε κι οι δυο πως δε σβήσει | There was a girl, there was a boy, it was summer, a thousand and two flowers. You were the girl and I was the boy the summer was for us, only for the two of us. How beautiful was our love no-one will ever love that much. How beautiful was our love that were were both saying it will never fade. The girl left, the boy was orphened the summer was gone, the rain came back. You forgot about me girl, eventhough I was the boy that first had brought flowers to your soul. How beautiful was our love no-one will ever love that much. How beautiful was our love that were were both saying it will never fade. | |
Fulminus © 05.05.2004 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info