So many Sundays
Πως ήμουν δε φαντάστηκα
Για σένα ένα τσιγάρο τελειωμένο
Να σ’ αγαπήσω βιάστηκα
Στη σκέψη μου να ζεις τρελή καρδιά
Με όλα συμβιβάστηκα
Ξημέρωσε
Και ακόμα περιμένω
Και συ θεέ μου
Τι είναι αυτό που ζω
Να χάνεσαι και να παραμιλώ
Τόσες κυριακές
Στην αγκαλιά μέτραγα στιγμές
Απ’ τα φιλιά σου
Και άναβες φωτιές στα όνειρα
Θυμήσου
Τόσες κυριακές
Που δεν τελειώνουν
Και οι πιο πολλές δεν ξημερώνουν
Τόσες κυριακές
Που πέθαινα θυμίσου
Μάζι σου
Θυμήσου
Και πώς να βρω την άκρη μου
Που ψάχνω την αλήθεια μες στο ψέμα
Μα μέσα από το δάκρυ μου
Εσύ είσαι ό,τι έχω και αγαπώ
Και βγαίνω απ’ τη στάχτη μου
Σε ξένη αγκαλιά σε χείλη ξένα
Κι εσύ
Σ’ αυτόν τον παραλογισμό
Σκιά στο θολωμένο μου μυαλό
Τόσες κυριακές
Στην αγκαλιά μέτραγα στιγμές
Απ’ τα φιλιά σου
Και άναβες φωτιές στα όνειρα
Θυμήσου
Τόσες κυριακές
Που δε τελειώνουν
Και οι πιο πολλές δεν ξημερώνουν
Τόσες κυριακές
Που πέθαινα θυμίσου
Μάζι σου
Θυμήσου
How was I, I didn’t imagine
For you a finished cigarette
I was in hurry to love you
In my thought (you) to live crazy heart
With everything I compromised
The morning came
And I still wait
And you my God
What is this that I live
(You) to get lost and (me) to talk to my sleep
So many Sundays
In the embrace I was counting moments
From your kisses
And you were lighting fires to the dreams
Remember
So many Sundays
That they don’t end
And the most of them they don’t dawn
So many Sundays
That I was dieing, remember
With you
Remember
And how can I find my edge
That I search the truth in the lie
But inside of my tear
You’re what I have and I love
And I’m coming out from my ash
In foreign embrace, in foreign lips
And you
In this madness
A shadow in my hazy mind
So many Sundays
In the embrace I was counting moments
From your kisses
And you were lighting fires to the dreams
Remember
So many Sundays
That they don’t end
And the most of them they don’t dawn
So many Sundays
That I was dieing, remember
With you
Remember
maria_gr © 18.10.2007