L'Irlandese e l'Ebreo (N. Gatsos) | ||
Χρόνια και χρόνια μες στην άμμο εκεί που ανθίζει η φοινικιά δυο φίλοι πήγαιναν σε γάμο δώρα κρατώντας και προικιά ο ένας ήταν Ιρλανδός ο άλλος ήταν Ιουδαίος Δίψα τους έκαιγε τα χείλη μα πριν φωνάξουν τη βροχή είδαν στην έρημο μια πύλη που `γραφε τέλος και αρχή μπροστά πηγαίνει ο Ιρλανδός πίσω πηγαίνει ο Ιουδαίος Πέρασαν τα μεγάλα τείχη και κάπου εκεί στην αγορά κάποιον ρωτήσανε στην τύχη πού είναι ο γάμος κι η χαρά τον ρώτησε ο Ιρλανδός τον ρώτησε κι ο Ιουδαίος Κι αυτός απλώνοντας τα χέρια τους έδειξε στο χώμα εμπρός δυο πεθαμένα περιστέρια που ήταν η νύφη κι ο γαμπρός Δάκρυσε τότε ο Ιρλανδός δάκρυσε και ο Ιουδαίος | Anni e anni fa nelle sabbie là dove fiorisce la palma due amici andavano a un matrimonio | Bis portando doni e dote | Bis l'uno era Irlandese e l'altro era Ebreo | Bis La sete loro bruciava le labbra ma prima di invocare la pioggia videro nel deserto una grande porta | Bis su cui era scritto l'omega e l'alfa | Bis davanti va l'Irlandese dietro va l'Ebreo | Bis Superarono le grandi mura e in giro lì su quella piazza chiesero a un tale a caso | Bis dove fossero le nozze e la festa | Bis lo chiese l'Irlandese lo chiese anche l'Ebreo | Bis E quello stendendo le mani indicò sul terreno lì davanti due colombi morti | Bis che erano la sposa e lo sposo | Bis Pianse allora l'Irlandese e pianse anche l'Ebreo | Bis | |
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 18.10.2007 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info