L'Irlandese e l'Ebreo (N. Gatsos)

Χρόνια και χρόνια μες στην άμμο
εκεί που ανθίζει η φοινικιά
δυο φίλοι πήγαιναν σε γάμο
δώρα κρατώντας και προικιά
ο ένας ήταν Ιρλανδός ο άλλος ήταν Ιουδαίος

Δίψα τους έκαιγε τα χείλη
μα πριν φωνάξουν τη βροχή
είδαν στην έρημο μια πύλη
που `γραφε τέλος και αρχή
μπροστά πηγαίνει ο Ιρλανδός πίσω πηγαίνει ο Ιουδαίος

Πέρασαν τα μεγάλα τείχη
και κάπου εκεί στην αγορά
κάποιον ρωτήσανε στην τύχη
πού είναι ο γάμος κι η χαρά
τον ρώτησε ο Ιρλανδός τον ρώτησε κι ο Ιουδαίος

Κι αυτός απλώνοντας τα χέρια
τους έδειξε στο χώμα εμπρός
δυο πεθαμένα περιστέρια
που ήταν η νύφη κι ο γαμπρός

Δάκρυσε τότε ο Ιρλανδός δάκρυσε και ο Ιουδαίος


Anni e anni fa nelle sabbie
là dove fiorisce la palma
due amici andavano a un matrimonio | Bis
portando doni e dote | Bis
l'uno era Irlandese e l'altro era Ebreo | Bis

La sete loro bruciava le labbra
ma prima di invocare la pioggia
videro nel deserto una grande porta | Bis
su cui era scritto l'omega e l'alfa | Bis
davanti va l'Irlandese dietro va l'Ebreo | Bis

Superarono le grandi mura
e in giro lì su quella piazza
chiesero a un tale a caso | Bis
dove fossero le nozze e la festa | Bis
lo chiese l'Irlandese lo chiese anche l'Ebreo | Bis

E quello stendendo le mani
indicò sul terreno lì davanti
due colombi morti | Bis
che erano la sposa e lo sposo | Bis

Pianse allora l'Irlandese e pianse anche l'Ebreo | Bis

Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 18.10.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info