Un toro nero entrò nel ballo. Una Habanera per F.G.Lorca (N. Gatsos)
Μες στον καθρέφτη τ’ ουρανού
ξεθώριασε τ’ ασήμι
μα στα κατάβαθα του νου
δεν ξεθωριάζει η μνήμη.
Θυμάρι κι αρμπαρόριζα
σου φέρνω απ’ την Ελλάδα
τη μοίρα σου δεν όριζα
στη μακρινή Γρανάδα.
Σήκω να παλαίψεις τον καιρό
χτύπα τις καμπάνες
μαύρος ταύρος μπήκε στο χορό
κι ούρλιαξαν οι μάνες.
Άνθρωποι με βλέμμα σκοτεινό
και φονιάδων χέρια
κοίταξαν ψηλά τον ουρανό
κι έφτυσαν τ’ αστέρια.
Θα περιμένω καθ’ αυγή
σε βράχους κι ακρογιάλια
ν’ ανοίξεις πάνω από τη γή
του ήλιου τη βεντάλια.
Ο χάροντας ο τρυγητής
τα νιάτα σου κι αν πήρε
στην ερημιά που περπατείς
καινούργια νιάτα σπείρε.
Nello specchio del cielo
sbiadì l'argento
ma nel profondo della mente
non sbiadisce la memoria.
Timo e rabarbaro
ti porto dalla Grecia
la tua sorte non l'ho confinata
nella lontana Granada.
Su, per combattere la tempesta
batti le campane
un nero toro entrò nel ballo
e urlarono le madri.
Uomini dallo sguardo fosco
e mani d'assassini
guardarono su nel cielo
e sputarono alle stelle.
Aspetterò ad ogni aurora
sugli scogli della riva
che tu apra sopra la terra
i ventagli del sole.
Caronte il Vendemmiatore
se anche ti ha preso la tua gioventù
nel deserto dove ora cammini
nuova gioventù ha seminato.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 18.10.2007