Tsamikos* (N. Gatsos)
Στα κακοτράχαλα τα βουνά
με το σουράβλι και το ζουρνά
πάνω στην πέτρα την αγιασμένη
χορεύουν τώρα τρεις αντρειωμένοι.
Ο Νικηφόρος κι ο Διγενής
κι ο γιος της Άννας της Κομνηνής.
Δική τους είναι μια φλούδα γης
μα εσύ Χριστέ μου τους ευλογείς
για να γλιτώσουν αυτή τη φλούδα
απ’ το τσακάλι και την αρκούδα.
Δες πώς χορεύει ο Νικηταράς
κι αηδόνι γίνεται ο ταμπουράς.
Από την Ήπειρο στο Μοριά
κι απ’ το σκοτάδι στη λευτεριά
το πανηγύρι κρατάει χρόνια
στα μαρμαρένια του χάρου αλώνια.
Κριτής κι αφέντης είν’ ο Θεός
και δραγουμάνος του ο λαός.
Su pei monti sassosi
col suravli e lo zurnà **
sopra la pietra santificata
danzano ora tre nobili personaggi.
Niceforo e Digène
e il figlio di Anna Comnena.***
Loro appartiene una manciata di terra
ma tu, Cristo mio, li benedici
perché sfuggano a questa buccia
allo sciacallo e all'orsa.
Guarda come balla Nikitaràs***
e usignolo diventa il tamburàs**
Dall' Epiro e dalla Morea
e dalle tenebre alla libertà
la festa dura anni ed anni
nelle marmoree aie della morte****.
Giudice e signore è Dio
e suo interprete il popolo.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 18.10.2007