Јелена
Έζησα τη ζωή μου ακούγοντας
ονόματα πρωτάκουστα.
Καινούργιους τόπους,
καινούργιες τρέλες των ανθρώπων
ή των θεών.
Η μοίρα μου που κυματίζει
ανάμεσα στο στερνό σπαθί ενός Αίαντα
και μιαν άλλη Σαλαμίνα,
μ’ έφερε εδώ σ’ αυτό το γυρογιάλι.
(ΑΠΑΓΓΕΛΛΕΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΕΡΤΗΣ)
Μεγάλος πόνος είχε πέσει στην Ελλάδα.
Τόσα κορμιά ριγμένα στα σαγόνια της θάλασσας,
στα σαγόνια της γης. Τόσες ψυχές
δοσμένες στις μυλόπετρες, σαν το σιτάρι.
Κι οι ποταμοί φουσκώναν μες στη λάσπη το αίμα
για ένα λινό κυμάτισμα, για μια νεφέλη,
μιας πεταλούδας τίναγμα, το πούπουλο ενός κύκνου,
για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη.
Проживео сам живот слушајући
имена по први пут
о новим пределима
новим лудостима људи
или богова.
Моја судбина што се таласа
између последњег мача једног Ајанта
и неке друге Саламине
довела ме је овде, на ову обалу.
Велики се бол сручио на Грчку.
Толико тела бачених у чељусти мора
у чељусти земље. Толике душе
предате млину, попут пшенице.
А реке су бујале од крви у муљу
због тамо неког ланеног таласања, због једног облака
трзаја једног лептира, перја једног лабуда
због једне празне кошуље... због једне Јелене.
neraidaBGD, Ivana © 18.10.2007