U vatru sam ruku svoju (Kiamos)

Μου παγώσαν την ψυχή όσα μου ’πανε σαν χιόνι
πως μοιράζεις μια ζωή κι ότι πια δεν είσαι μόνη.
Μου πληγώσαν την ψυχή τα θολά τα βήματά σου,
μα θα έρθει η στιγμή που όλα θα τα βρεις μπροστά σου.

Στη φωτιά το χέρι μου πάντα έβαζα για σένα,
ό, τι κι αν μου λέγανε, πάντα πίστευα εσένα.
Όμως όλα αλλάξανε, το μυαλό μου έχει γυρίσει,
οι σκέψεις με τρελάνανε, έχω πια αγανακτήσει.

Όλα μοιάζουν δύσκολα, δεν μπορώ να συνηθίσω
ότι έδωσα πολλά δίχως κάτι να ζητήσω.
Όλα μοιάζουν μια στροφή που απότομα έχω φύγει,
χάσαμε πια επαφή, πουθενά δεν καταλήγει.

Στη φωτιά το χέρι μου πάντα έβαζα για σένα,
ό, τι κι αν μου λέγανε, πάντα πίστευα εσένα.
Όμως όλα αλλάξανε, το μυαλό μου έχει γυρίσει,
οι σκέψεις με τρελάνανε, έχω πια αγανακτήσει.


Sledilo mi je dušu, kao sneg, sve što su mi rekli
da deliš život svoj i da nisi više sama
Ranili su mi dušu tvoji mutni koraci
ali, doći će tren kad ćeš ti se sve vratiti

U vatru sam svoju ruku uvek za tebe stavljao
Šta god mi govorili, uvek sam tebi verovao
Ali sve se promenilo, razum mi se pomutio
Misli su me izludele, više sam poludeo

Sve deluje teško, ne mogu da se naviknem
da sam dao toliko toga, a ništa nisam tražio
sve liči na jedno skretanje kojim sam iznenada otišao
izgubili smo kontakt, i nigde ne vodi ovo

U vatru sam svoju ruku uvek za tebe stavljao
Šta god mi govorili, uvek sam tebi verovao
Ali sve se promenilo, razum mi se pomutio
Misli su me izludele, više sam poludeo

neraidaBGD, Ivana © 18.10.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info