Il ballo delle Cicladi (N. Gatsos)
Σκοτεινό το τραγούδι που θα πω
τα συντρίμμια του τόπου μου πατώ
χαμένα αδέρφια ίσκιοι λαβωμένοι
χαμένη Ελλάδα παντού σ’ αναζητώ.
Των Κυκλάδων σταμάτησε ο χορός
πετρωμένο το κύμα κι ο καιρός
πάνω απ’ τις μνήμες μάρμαρα σπασμένα
πάνω άπ’ τις στέγες ο άνεμος σκληρός.
Παγερέ του αιώνα μου βοριά
πού τα πήγες τ’ αφτέρουγα παιδιά;
Τα πήρε ο ύπνος σε άχραντη πατρίδα
τα πήρε η νύχτα στη μαύρη της καρδιά.
Της ζωής ποιος γνωρίζει το σκοπό;
Το σκουλήκι τσακίζει τον καρπό.
χαμένα αδέρφια δείχτε μου ένα δρόμο
χαμένη Ελλάδα την πόρτα σου χτυπώ
Tenebrosa la canzone che ti canterò
le macerie del mio paese sto calcando
fratelli perduti ombre ferite
perduta Grecia ovunque io ti cerco.
Il ballo delle Cicladi si è fermato
di pietra sono l'onda e il tempo
sopra le tombe i marmi son spezzati
sopra i tetti il vento crudele.
Borea gelata del mio secolo
dove li hai portati quei ragazzi senza ali ?
Li ha presi il sonno in una patria non infetta
li ha presi la notte nel suo cuore nero.
Chi conosce il ritmo della vita ?
Il verme lascia il segno suo nel frutto
fratelli perduti mostratemi una strada
perduta Grecia io batto alla tua porta.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 04.11.2007