O.K.
Ο κόσμος θ’ άλλαζε αν μ’ ένιωθαν δικό τους οι δικοί σου,
αν η αδερφή σου με χαιρετούσε πιο τρυφερά.
Αν ο μπαμπάς σου με ρωτούσε τι πιστεύω για το θρύλο,
κι άμα το σκύλο τον είχε μάθει να μη μου ορμά.
Αν η μαμά σου συγκινιόταν έστω μ’ ένα μου στιχάκι,
κι αν το μωράκι σας στη θέα μου δεν έκλαιγε και τόσο γοερά,
αν η γιαγιά σου κι ο παππούς σου δε διέδιδαν κρυφά πως είμαι gay,
θα `ταν Ο.Κ., θα `ταν γλυκιά μου όλα απλά.
Ο κόσμος θα `ταν αριστούργημα αν μ’ αγαπούσες λίγο,
και αν πριν να φύγω, μου `λεγες "Φοίβο, γύρνα ξανά".
Αν κάθε Σάββατο απ’ τ’ απόγευμα ντυνόσουνα για μένα,
κι αν στην καδένα σου είχες χαράξει "Φ" και καρδιά.
Αν καταλάβαινες μια λέξη έστω απ’ όσες σου `χω γράψει,
κι άμα το αμάξι μου δεν το `βρισκες σαράβαλο, το σπίτι μου γιαπί,
αν ήμουν ένα απ’ αυτούς που θεωρούνται από τις φίλες σου ωραίοι,
θα `ταν Ο.Κ., θα `ταν γλυκιά μου θαύμα η ζωή.
Θα `μουνα βέβαιος πως έχω έναν άγγελο προστάτη,
πλάι στο κρεβάτι, αν είχα κάτι άλλο στο νου.
Απ’ το να τρέχω συνεχώς πίσω από κάποιες σαν και σένα,
να φτύνω αίμα να με προσέξουν ενώ είν’ αλλού.
Μια συλλογή γραμματοσήμων, μια εκδρομή στην άγρια δύση,
θα `ταν μια λύση, θα `ταν μια καλή ιδέα, θα `ταν μια καινούρια αρχή.
Θα με ρωτούσανε κι οι φίλοι πως περνάω, η ζωούλα μου πως ρέει,
θα `λεγα Ο.Κ., όμως γλυκιά μου τι θα έλεγες εσύ....
τι θα έλεγες εσύ...
El mundo cambiaría si los tuyos me sintieran suyo,
si tu hermana me saludara más tiernamente.
Si tu padre me preguntara qué pienso del Olimpiakos,
y si al perro le hubiera enseñado no arrojarse sobre mí
Si tu madre se emocionara con un solo versito mío,
y vuestro bebé al verme no llorara tan desoladamente,
si tu abuela y tu abuelo no propagaran a hurtadillas que soy gay,
estaría O.K., todo, mi vida, sería sencillo.
El mundo sería un paraíso si me quisieras un poco,
y antes de que me fuera, dijeras «Fivo, vuelve otra vez».
Si todos los sábados desde la tarde ya te vistieras por mí,
y en la cadena hubieras grabado «F» y corazón.
Si te dieras cuenta tan sólo de una palabra de tantas que te he escrito,
y si no te pareciera mi coche un montón de chatarra, mi casa hecha una choza,
si fuera uno de esos que tus amigas consideran guapos
estaría O.K., la vida, mi vida, sería una maravilla.
Estaría seguro de tener un ángel guardián,
al lado de la cama si tuviera otra cosa en mente.
Que ir continuamente detrás de algunas como tú,
escupir sangre para que me hagan caso mientras tienen la cabeza en otra parte.
Una colección de sellos, una excursión al Salvaje Oeste,
sería una solución, sería una buena idea, sería un nuevo comienzo.
Mis amigos me preguntarían cómo ando, cómo me va la vida,
les diría que O.K., pero, mi vida, ¿qué dirías tú?...
¿Qué dirías tú?...
vickyhispa © 04.11.2007