Bizarre Feast
Χόρεψα μόνος μου ό,τι ονειρεύτηκα
ζωή παράξενη πάντα σε δέχτηκα
πρόποση επίσημη σ’ όλα τα ψεύτικα
παράξενη γιορτή
Σε ό,τι δέθηκα κι ύστερα χώρισα
σ’ ό,τι αγάπησα κι ό,τι δεν μπόρεσα
σ’ ό,τι αρνήθηκα και σ’ ό,τι δώρισα
παράξενη γιορτή
Με γλυκό κουταλιού
και στη θλίψη δωμάτιου παλιού
μάνα εγώ θα σε δω
όλα χάθηκαν κι όλα είναι εδώ
Ένα μονόλογο στο τζάμι έγραψα
ύστερα γέλασα, τα δάκρυα έβαψα
χρόνια που σώθηκαν, χρόνια που έθαψα
παράξενη γιορτή
Παίρνει ο άνεμος μέρες και θύμησες
κι εσένα που έφυγες και δε με φίλησες
ένα φθινόπωρο σαν στάχυ λύγισες
παράξενη γιορτή
I've danced alone what I've dreamt of
bizarre life,I've always accepted you
official toast to everything fraud
Bizarre feast
To what I've been bonded to and later parted
to what I've loved and to what I didn't manage
to what I've declined and to what I've given away
Bizarre feast
With home made dessert
and in an old room's sorrow
I will see you,mother
everything's gone while everything's right here
I wrote a monologue on the window
then I laughed,I painted the tears
years that have run out,years that I've burried
Bizarre feast
The wind takes away days and memories
and you,the one that left without kissing me
Some autumn you bowed as if you were a wheat
Bizarre feast
Lalabel © 07.11.2007