Con plegarias
Πετούν γεράκια απ’ τις φωλιές την τρομαγμένη μας ζωή να δουν εικόνα σαν τις παλιές αμαρτωλές που δεν τους στάθηκε αγκαλιά ούτε κρυψώνα Κάτω απ’ την άρρωστη βροχή στις εθνıκές των φορτηγών με τα ψυγεία το μαύρο λάδι απ’ την ψυχή δεν καίει για κάτι που να μοιάζει μ’ ευλογία Δι’ ευχών των αγίων ημών στους ναούς των μεγάλων λυγμών Δι’ ευχών των αγίων της γης ορατής και αοράτου πληγής Δι’ ευχών των αγίων που κλαις που μπορείς σ’ αγαπάω να λες Δι’ ευχών των αγίων κι αεί με Θεού πνοή Κοιτάω τον ήλιο απ’ το βουνό κι οι δυναμίτες της ψυχής μου σπαν την πέτρα που εγώ να τρέξω ξεκινώ μεσ’ στης παγκόσμιας λογικής τα πέντε μέτρα Με χαραγμένα τ’ αρχικά όνομα και αίμα και φυλή κι αρχαία τείχη και μ’ ένα δέμα ελληνικά θα γράψω, κόσμε, τους χρησμούς μου με το νύχι. Δι’ ευχών των αγίων ημών στους ναούς των μεγάλων λυγμών Δι’ ευχών των αγίων της γης ορατής και αοράτου πληγής Δι’ ευχών των αγίων που κλαις που μπορείς σ’ αγαπάω να λες Δι’ ευχών των αγίων κι αεί με Θεού πνοή		Vuelan halcones por los nidos Para ver como imagen Nuestra vida sobresaltada Como las viejas pecadoras A las que no les bastó un abrazo Ni un escondrijo Bajo la lluvia enferma En las autopistas de los camiones Con los frigoríficos El aceite negro del alma No quema por algo que no parece Bendición Con plegarias de nuestros santos En los templos de los grandes sollozos Con plegarias de los santos de la tierra De herida invisible e invisible Con plegarias de los santos a los que lloras A los que puedes decir te quiero Con plegarias de los santos y siempre Con aliento de Dios Miro el sol desde la montaña Y las dinamitas de mi alma Destruyen la roca ¿A dónde corro? Salgo Dentro de los cinco metros De la lógica universal Con las iniciales grabadas Nombre y sangre y tribu Y muros antiguos Y con una inscripción en griego Escribiré, mundo, mis profecías Con la uña.
CMS © 09.11.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info