Anno dopo anno ho lottato (N. Gatsos: Amorgòs, 14°)
Xρόνια και χρόνια πάλεψα με το μελάνι και το σφυρί
βασανισμένη καρδιά μου με το χρυσάφι και τη φωτιά
για να σου κάμω ένα κέντημα, εγώ που κάποτε σ’ άγγιξα
με τα μάτια της Πούλιας.
Και με τη χαίτη του φεγγαριού σ’ αγκάλιασα
και χορέψαμε μες στους καλοκαιριάτικους κάμπους.
Mαύρη μεγάλη μοναξιά με τόσα βότσαλα τριγύρω στο λαιμό
τόσα χρωματιστά πετράδια στα μαλλιά σου.
Anno dopo anno ho lottato con l'inchiostro e il martelletto
cuore mio tormentato con l'oro col fuoco
per farti un ricamo, io che un giorno ti sfiorai
cogli occhi delle Pleiadi.
E ti abbracciai con la criniera della luna
e danzammo dentro i campi dell'estate.
Un grande mare nero con tanti ciottoli intorno al collo,
tante gemme colorate tra i tuoi capelli.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 11.11.2007