Al venticello del nord (O. Elytis)
Του μικρού βοριά παράγγειλα, να `ναι καλό παιδάκι Μη μου χτυπάει πορτόφυλλα και το παραθυράκι Γιατί στο σπίτι π’ αγρυπνώ, η αγάπη μου πεθαίνει και μες στα μάτια την κοιτώ, που μόλις ανασαίνει Γεια σας περβόλια, γεια σας ρεματιές Γεια σας φιλιά και γεια σας αγκαλιές Γεια σας οι κάβοι κι οι ξανθοί γιαλοί Γεια σας οι όρκοι οι παντοτινοί Με πνίγει το παράπονο, γιατί στον κόσμο αυτόνα τα καλοκαίρια τα `χασα κι έπεσα στον χειμώνα Σαν το καράβι π’ άνοιξε τ’ άρμενα κι αλαργεύει βλέπω να χάνονται οι στεριές κι ο κόσμος λιγοστεύει		Al venticello del nord comanda di fare il bravo figliolo Non venga a battere alla porta e nemmeno alla finestrella Perché nella casa dove veglio, il mio amore sta morendo e io lo guardo negli occhi, che appena appena respira Addio giardini, addio forre di torrenti Addio a voi baci, addio a voi abbracci Addio promontori e bionde riviere Addio giuramenti per tutta l'eternità Mi soffoca il dispiacere perché in questo mondo ho perduto le estati e son caduto nell'inverno Come la nave che ha spiegato le vele e prende il largo vedo la terra scomparire e diradarsi la gente
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 13.12.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info