Al venticello del nord (O. Elytis)

Του μικρού βοριά παράγγειλα, να `ναι καλό παιδάκι
Μη μου χτυπάει πορτόφυλλα και το παραθυράκι
Γιατί στο σπίτι π’ αγρυπνώ, η αγάπη μου πεθαίνει
και μες στα μάτια την κοιτώ, που μόλις ανασαίνει

Γεια σας περβόλια, γεια σας ρεματιές
Γεια σας φιλιά και γεια σας αγκαλιές
Γεια σας οι κάβοι κι οι ξανθοί γιαλοί
Γεια σας οι όρκοι οι παντοτινοί

Με πνίγει το παράπονο, γιατί στον κόσμο αυτόνα
τα καλοκαίρια τα `χασα κι έπεσα στον χειμώνα
Σαν το καράβι π’ άνοιξε τ’ άρμενα κι αλαργεύει
βλέπω να χάνονται οι στεριές κι ο κόσμος λιγοστεύει


Al venticello del nord comanda di fare il bravo figliolo
Non venga a battere alla porta e nemmeno alla finestrella
Perché nella casa dove veglio, il mio amore sta morendo
e io lo guardo negli occhi, che appena appena respira

Addio giardini, addio forre di torrenti
Addio a voi baci, addio a voi abbracci
Addio promontori e bionde riviere
Addio giuramenti per tutta l'eternità

Mi soffoca il dispiacere perché in questo mondo
ho perduto le estati e son caduto nell'inverno
Come la nave che ha spiegato le vele e prende il largo
vedo la terra scomparire e diradarsi la gente

Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 13.12.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info