Canción de amor para dos ángeles

Ο άγγελός μου βγαίνει από τη λήθη
τότε που ξυπνάει το γιασεμί.
Μ’ όνειρα τη θλίψη μου τυλίγει
και γυρνάει στους δρόμους σαν παιδί.

Ψάχνει στα κενά των λέξεων μου
νά βρει μιαν ανθρώπινη λαλιά.
Nά βρει γιατρικό στον πυρετό μου,
νά βρει μιαν αλήθεια στην ψευτιά.
Νά βρει γιατρικό στον πυρετό μου,
νά βρει μιαν αλήθεια στην ψευτιά.

Μα το ξέρει ο ίδιος κι ας σωπαίνει ,
πως το μόνο που με κατοικεί
και το μαύρο δάκρυ μου υφαίνει,
είναι μια κοπέλ’ από κερί.

Ξέρει, επίσης, πως την αγαπάω
κι ας μου δίνει μόνο στεναγμούς.
Μα, όσες ώρες κι αν την τραγουδάω,
δε γιατρεύομαι, θολώνει ο νους.
Μα, όσες ώρες κι αν την τραγουδάω,
δε γιατρεύομαι, θολώνει ο νους.

Ο άγγελός μου χάθηκε ένα βράδυ
μέσα στου μυαλού μου τις σπηλιές.
Κι έμεινα παρέα με το σκοτάδι,
σφίγγοντας στα όνειρα θηλιές.

Τι θα μ’ ωφελήσει να τον ψάξω;
Και μαζί του θα `μαι μοναχός.
Πώς να με βοηθήσει, αφού ξέρω
πως την ερωτεύτηκε κι αυτός;
Πώς να με βοηθήσει, αφού ξέρω
πως την ερωτεύτηκε κι αυτός;


Mi ángel sale del olvido
cuando despierta el jazmín.
Con ilusiones envuelve mi tristeza
y deambula por las calles como un niño.

Busca en los huecos de mis palabras
encontrar un habla humana.
Encontrar remedio a mi fiebre
encontrar una verdad en la falacia.
Encontrar remedio a mi fiebre
encontrar una verdad en la falacia.

Pero lo sabe él también, aunque calle,
que lo único que me habita
y teje mi lágrima negra,
es una muchacha de cera.

Sabe, además, que la quiero
aunque lo único que me da son suspiros.
Pero, por mucho que la cante,
no me curo, se empaña el pensamiento.
Pero, por mucho que cante
no me curo, se empaña el pensamiento.

Mi ángel se perdió una noche
en las cuevas de mi mente.
Y me quedé en la oscuridad,
apretando la soga a las ilusiones.

¿Para qué me servirá buscarlo?
Con él seguiré estando solo.
¿Cómo me ayudará, si sé
que él también se ha enamorado de ella?
¿Cómo me ayudará, si sé
que él también se ha enamorado de ella?

vickyhispa © 13.12.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info