Tra Siro e Kea (O. Elytis)
Ανάμεσα Σύρο και Τζια μικρή φυτρώνει νεραντζιά
όμορφή μου κοπελιά που `χει τις ρίζες στο βυθό
και τα κλαδιά στον ουρανό, το κορίτσι π’ αγαπώ.
Άιντε, νύφη της θαλάσσης τι φαμίλιες θα χαλάσεις
με τον ήλιο φορεσιά σου και με τα πουλιά προικιά σου.
Όταν καθίζει ένα πουλί στην κεφαλή της και λαλεί
ωχ φορτούνα μου κι αυτή.Χάνω τιμόνι και κουπιά,
με πλημμυράνε τα νερά, έλα Χριστέ και Παναγιά.
Κι αν γενεί ποτέ το θάμα κι αγαπήσεις, κάνω τάμα
να σου φέρω μια μπρατσέρα και τον Πολικό Αστέρα.
Tra Siro e Kea cresce un bergamotto
una bella mia ragazza che ha radici nelle profondità
e i rami nel cielo, la bambina che amo.
Ma lo sai, sposina del mare che belle prugne guasterai
con il sole i tuoi vestiti e la tua dote con gli uccelli.
Quando un uccello le si pianta in testa a chiacchierare
ahi, anche questa è per me una burrasca . Perdo barra e remi,
mi sommergono le onde, Cristo e Madonna aiuto.
E chissà mai se accadrà il miracolo e mi amerai faccio voto
ti portarti una goletta e la Stella Polare.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 13.12.2007