Ovu zvezdu (Nikos Oikonomopoulos)

Σαν κλέφτης πέρασα μεσ’του ουρανού τον κήπο
το χέρι μου άπλωσα να πιάσω ένα αστέρι
μα όταν προσπάθησα από εκεί να ξαναφύγω
το δρόμο μου έκλεισαν δυο ολόλευκοι αγγέλοι

Αυτό το αστέρι ήθελα δώρο να σου φέρω
αυτή τη νύχτα να στολίσεις τα μαλλιά σου
ήθελα κάτι ακριβό να σου προσφέρω
καρδιά μου απόψε που έχεις τα γενέθλιά σου

Ένα συγγνώμη θέλω μόνο να σου πω
πόσο λυπάμαι που έρχομαι με άδεια χέρια
μα έχω ένα δώρο απ’τ’αστέρι πιο ακριβό
είναι η αγάπη μου που αξίζει όλα τ’αστέρια


Kao lopov prikrao sam se u nebeski vrt
ispruzio sam ruku da uhvatio bih zvezdu.
Ali kada pokusao sam odatle da se vratim
put su mi preprecila dva potpuno bela andjela.

Tu zvezdu zeleo sam tebi da poklonim
ove noci da sa njom ulepsas svoju kosu
Zeleo sam nesto vredno da ti poklonim
srce moje veceras kada slavis rodjendan

Jedno izvinjenje samo trazim od tebe
toliko zao mi je, sto dosao sam praznih ruku.
Ali imam jedan poklon, od zvezda mnogo vredniji
to moja ljubav je koja vredi koliko sve zvezde

jasminica, Jasmina © 14.12.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info