In front of the destroyed house
Μπρος στο ρημαγμένο σπίτι
με τις πόρτες τις βαριές,
τον καημό μου σιγοκλαίω
και ματώνουν οι καρδιές
Ούτε μάνα, ούτε αδέρφια
κι εγώ έρημο πουλί
βλέπω αράχνες στο κατώφλι
και χορτάρια στην αυλή
Τι να πω και τι ν’ αφήσω
απ’ την τόση συμφορά
ό, τι αγάπησα στον κόσμο
δε θα βρω άλλη φορά
In front of the destroyed house
with its heavy doors
I am softly weeping for grief
and the hearts are bleeding.
No mother, no brothers,
I live like an abandoned bird
watching the spiders on the doorstep
and the weeds in the yard.
What to say and what to leave out
in hardship as bad as this
All I ever loved in the world
I will never see again.
Geeske © 12.07.2004