You became my destiny
Τη νύχτα είχα
τη νύχτα είχα μάρτυρα
και τα άστρα των φιλιών σου
που έλεγες άλλη
έλεγες άλλη δε θα μπει
στο κάστρο των ματιών σου
Κι όσο μου φεύγεις μακριά
τόσο η φλόγα σου με καίει
και με σβήνει
σαν τη θάλασσα στα βράχια
με ρίχνει μοίρα μου
έγινες και φεύγεις μακριά
μοίρα μου έγινες...
Εκεί που ο ήλιος
Εκεί που ο ήλιος δεν περνάει
κι ούτε φεγγάρι πιάνει
τον άγριο πόθο
τον άγριο πόθο τραγουδάει
όποια αγαπάει και χάνει
I had night
I had night as a witness
and the stars of your kisses
that you were saying no one
you were saying that none else will get in
the castle of your eyes
And the more you’re going away
the more your flame burns me
and puts me out
like the sea to the rocks
my destiny throws me
you became and you’re going away
you became my destiny…
There where the sun doesn’t come
and neither the moon gets the wild passion
it sings the wild passion
what it loves and it loses
maria_gr © 25.12.2007