Ja se mučim (teško mi je)
Αν ήμουνα ποτάμι θα’χα προορισμό κατεύθυνση θα είχα θα’ξερα πού πηγαίνω θα’ξερα γιατί ζω Αν ήμουν ένα δάκρυ στην άκρη του ματιού θα’ξερα πως ο λόγος που υπάρχω είναι ο πόνος σημάδι ενός καιρού Μα εγώ τραβάω ζόρι που πια δεν είσαι εδώ εσύ ήσουν ο σκοπός μου ο προσδιορισμός μου ο λόγος για να ζω Εγώ τραβάω ζόρι που ακόμα σ’ αγαπώ μακριά σου πώς ν’αντέξω ποιό δρόμο να διαλέξω ξανά να ονειρευτώ Αν ήμουν έργο τέχνης στον τοίχο ενός σπιτιού θα’ξερα πως υπάρχω εντύπωση να κάνω σε φίλους και γνωστούς Αν ήμουν ένα γράμμα σε φάκελο κλειστό θα ζούσα για τη μέρα που κάποιος θα διαβάσει αυτά που έχω να πω θα’χα προορισμό Μα εγώ τραβάω ζόρι που πια δεν είσαι εδώ εσύ ήσουν ο σκοπός μου ο προσδιορισμός μου ο λόγος για να ζω Εγώ τραβάω ζόρι που ακόμα σ’ αγαπώ μακριά σου πώς ν’αντέξω ποιό δρόμο να διαλέξω ξανά να ονειρευτώ ακόμα σ’ αγαπώ...		Da sam reka, imao bih odredište pravac bih imao, znao bih gde idem znao bih zašto živim Da sam jedna suza, u krajičku oka znao bih da je razlog što postojim bol trag jednog vremena Ali ja se mučim, što nisi više tu ti si bila moja svrha, moj cilj razlog da živim Ja se mučim, što te još uvek volim bez tebe kako da izdržim koji put da odaberem da sanjam opet Da sam umetničko delo, na zidu neke kuće znao bih da postojim, da bih ostavljao utisak na prijatelje i poznanike Da sam jedno pismo, u zatvorenoj koverti živeo bih za dan, kad će neko pročitati ono što imam da kažem imao bih namenu Ali ja se mučim, što nisi više tu ti si bila moja svrha, moj cilj razlog da živim Ja se mučim, što te još uvek volim bez tebe kako da izdržim koji put da odaberem da sanjam opet volim te još uvek...
neraidaBGD, Ivana © 25.12.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info