Kuda si se uputila, srce moje
Για πού το `βαλες καρδιά μου μ’ ανοιχτά πανιά,
για ποια πέλαγα ουράνια, άστρα μαγικά;
Για πού το `βαλες καρδιά μου μ’ ανοιχτά πανιά;
Για ποια μακρινή πατρίδα, έρμη ξενητειά;
Θάλασσα, ουρανός μ’ αστέρια, πουθενά στεριά.
Για πού το `βαλες καρδιά μου μ’ ανοιχτά πανιά;
Ποια αγάπη, ποιο λιμάνι, ποια παρηγοριά;
Θα `χεις αγκαλιά το κύμα, χάδι το νοτιά.
Για πού το `βαλες καρδιά μου μ’ ανοιχτά πανιά;
Kuda si se uputila, srce moje, s raširenim jedrima
ka kojim nebeskim morima, magičnim zvezdama
kuda si se uputila, srce moje, s raširenim jedrima?
Ka kojoj dalekoj domovini, pustoj tuđini
svuda je more, nebo puno zvezda, i nigde kopna...
Kuda si se uputila, srce moje, s raširenim jedrima?
Koja ljubav, koja luka, koja uteha?
Držaće te u naručju talas, i milovaće te južni vetar...
Kuda si se uputila, srce moje, s raširenim jedrima?
neraidaBGD, Ivana © 25.12.2007