Ah, Ellada (Papazoglou)
Χαρά στον Έλληνα που ελληνοξεχνά
και στο Σικάγο μέσα ζει στη λευτεριά
εκείνος που δεν ξέρει και δεν αγαπά
σάμπως φταις κι εσύ καημένη
και στην Αθήνα μέσα ζει στη ξενιτιά
Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ
και βαθιά σ’ ευχαριστώ
γιατί μ’ έμαθες και ξέρω
ν’ ανασαίνω όπου βρεθώ
να πεθαίνω όπου πατώ
και να μη σε υποφέρω
Αχ Ελλάδα θα στο πω
πριν λαλήσεις πετεινό
δεκατρείς φορές μ’ αρνιέσαι
μ’ εκβιάζεις μου κολλάς
σαν το νόθο με πετάς
μα κι απάνω μου κρεμιέσαι
Η πιο γλυκιά πατρίδα
είναι η καρδιά
Οδυσσέα γύρνα κοντά μου
που τ’ άγια χώματα της
πόνος και χαρά
Κάθε ένας είναι ένας
που σύνορο πονά
κι εγώ είμαι ένας κανένας
που σας σεργιανά
Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ
και βαθιά σ’ ευχαριστώ
γιατί μ’ έμαθες και ξέρω
ν’ ανασαίνω όπου βρεθώ
να πεθαίνω όπου πατώ
και να μη σε υποφέρω
Αχ Ελλάδα θα στο πω
πριν λαλήσεις πετεινό
δεκατρείς φορές μ’ αρνιέσαι
μ’ εκβιάζεις μου κολλάς
σαν το νόθο με πετάς
μα κι απάνω μου κρεμιέσαι
Blago Grku koji zaboravlja da je Grk
i u Čikagu živi, u slobodi
onaj što ne zna i ne voli
možda si kriva, jadnice, i ti
i u Atini živi u tudjini
Ah, Ellada, volim te
i duboko ti se zahvaljujem
jer si me naučila i znam
da dišem gde god bio
da umirem gde god gazio
i da ti ne nanosim bol
Ah, Ellada, reći ću ti nešto
pre nego zakukuriče petao
trianaest puta me se odričeš
siliš me, pritiskaš me
kao kopile odbacuješ me
a opet držiš se za mene
Najsladja je domovina
srce
Odiseju, vrati mi se
gde su njene svete zemlje
patnja i veselje
Svako je jedan
što pati u svojim ograničenjima
a ja sam jedno niko i ništa
što vas šeta
Ah, Ellada, volim te
i duboko ti se zahvaljujem
jer si me naučila i znam
da dišem gde god bio
da umirem gde god gazio
i da ti ne nanosim bol
Ah, Ellada, reći ću ti nešto
pre nego zakukuriče petao
trianaest puta me se odričeš
siliš me, pritiskaš me
kao kopile odbacuješ me
a opet držiš se za mene
neraidaBGD, Ivana © 25.12.2007