Ljubav (Δέσποινα Βανδή)
Τα χρόνια μου τα παιδικά δυο στάλες από χαρά που έχουν στεγνώσει Στα ρούχα πλέον που φορώ γίναν λεκέδες δυο που μ’έχουν στοιχειώσει Αγάπη δε μου’δωσε κανείς μα ακόμα ελπίζω αγάπη τι δύσκολο να βρεις πάνω που ραγίζω αγάπη μου υποσχέθηκες Θεέ μου τι συμβαίνει υπάρχει ή μ’ειρωνεύτηκες Θεέ μου μη σωπαίνεις Ανθρώπους γύρω μου κοιτώ που νιώθουν όπως κι εγώ σαν άβουλο πιόνι Σαν ένα σώμα που υπάρχει απλά κινείται μηχανικά και επιβιώνει Αγάπη δε μου’δωσε κανείς μα ακόμα ελπίζω αγάπη τι δύσκολο να βρεις πάνω που ραγίζω αγάπη μου υποσχέθηκες Θεέ μου τι συμβαίνει υπάρχει ή μ’ειρωνεύτηκες Θεέ μου μη σωπαίνεις		Dečije moje godine su dve kapi radosti koje su se osušile Na odeći koju nosim postale su dve fleke koje su me okupirale Ljubav mi nije dao niko i još se nadam ljubav, kako je teško da je nađeš sad kad pucam ljubav si mi obećao Bože moj, šta se dešava postojili ili si me ismejao Bože moj, nemoj da mi ćutiš Ljude oko sebe gledam koji se osećaju isto kao i ja kao zbunjeni pijun Kao jedno telo koje jednostavno postoji da se kreće mehanički i preživljava Ljubav mi nije dao niko i još se nadam ljubav, kako je teško da je nađeš sad kad pucam ljubav si mi obećao Bože moj, šta se dešava postojili ili si me ismejao Bože moj, nemoj da mi ćutiš
Sergioserbia © 25.12.2007

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info