Subota (Giannias)
Να μη στεριώσω πουθενά μη δω μια άσπρη μέρα,
αυτά τα λόγια άφησες να φύγουν στον αέρα.
Να μη σταθώ στα πόδια μου τίποτα να μη ζήσω,
να με τρομάξεις ήθελες και να γυρίσω πίσω.
Έχω γεννηθεί Σαββάτο και τα λόγια σου δε φτάνουν,
έχω γεννηθεί Σαββάτο κι οι κατάρες δε με πιάνουν,
πρόσεχε τι λες για μένα για καμία δε πεθαίνω,
κι αν πονάω κι υποφέρω απ’τα λάθη μου μαθαίνω.
Ποτέ μη δω τη ξαστεριά και δρόμο μην αλλάξω,
και στη δική σου τη σκιά τον έρωτα να φτιάξω.
Να μη σταθώ στα πόδια μου τα λόγια σου ζητάνε,
αλλά πίσω σε σένανε τα μάγια σου γυρνάνε.
Nigde da se ne zadržim, svetlost dana da ne ugledam
te si reči pustila da ih nosi vetar
Na noge da ne stanem, ništa da ne proživim
htela si da me uplašiš, da se nazad vratim
Rodjen sam na subotu, i tvoje reči nisu dovoljne
Rodjen sam na subotu, i tvoje kletve ne dotiču me
Pazi šta govoriš za mene, ni za jednom ne umirem
I ako bolujem i patim, iz svojih grešaka učim
Nikad zvezdano nebo da ne ugledam, i put da ne promenim
i u tvojoj senci, ljubav da stvorim
Na noge da ne stanem, traže tvoje reči
ali tvoja magija vraća se tebi
neraidaBGD, Ivana © 25.12.2007