Koja žrtva (Makropoulos)
Όταν πέφτει η νύχτα και σωπαίνουν τα πουλιά
βλέπω τη μορφή σου στ’ουρανού την αγκαλιά
Αναμνήσεις τρέχουν στο μυαλό μου μιας ζωής
κόπηκα στα δύο μονομιάς σε ουρανό και γη
Ποια θυσία θα σε φέρει πίσω
να σε νιώσω έστω μια στιγμή
ποια θυσία και θα γονατίσω
σώμα και ψυχή
ποια θυσία θα σε φέρει πίσω
να σ’αγγίξω έστω μια στιγμή
ποια θυσία και με μιας θα σβήσω
σώμα και ψυχή
Πες μου πως ν’αντέξω στο παρόν είμαι απών
ας γυρνούσαν Θεέ μου οι στιγμές στο παρελθόν
πόσες σκέψεις τρέχουν στη γλυκιά σου τη μορφή
κόπηκα στα δύο μονομιάς σε ουρανό και γη
Ποια θυσία θα σε φέρει πίσω
να σε νιώσω έστω μια στιγμή
ποια θυσία και θα γονατίσω
σώμα και ψυχή
ποια θυσία θα σε φέρει πίσω
να σ’αγγίξω έστω μια στιγμή
ποια θυσία και με μιας θα σβήσω
σώμα και ψυχή
Kad noć padne i utihnu ptice
vidim tvoj lik u naručju neba
sećanja na ceo život redjaju se u mojim mislima
odjednom sam se prepolovio, na nebo i zemlju
Koja će te žrtva vratiti
bar na tren da te osetim
koja žrtva i predaću
telo i dušu
Koja će te žrtva vratiti
bar na tren da te dodirnem
koja žrtva, i istog momenta ugasiću
telo i dušu
Kaži mi kako da izdržim u sadašnjosti, nisam tu
nek se vrate, Bože, trenuci u prošlost
koliko samo misli juri ka tvom slatkom liku
prepolovio sam se odjednom, na nebo i zemlju
Koja će te žrtva vratiti
bar na jedan tren da te osetim
koja žrtva i predaću
telo i dušu
Koja će te žrtva vratiti
bar na tren da te dodirnem
koja žrtva, i istog momenta ugasiću
telo i dušu
neraidaBGD, Ivana © 26.12.2007